Ροδάκινο Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου
Το Ροδάκινο υπάγεται στο Φοίνικα του δήμου Αγίου Βασιλείου και βρίσκεται στη νότια πλευρά του νομού Ρεθύμνου, στην έξοδο του ομώνυμου φαραγγιού που κατεβαίνει από το όρος Κρυονερίτης, ανάμεσα στον Πλακιά και το Φραγκοκάστελο. Απέχει 45 χιλιόμετρα από την πόλη του Ρεθύμνου και είναι χτισμένο αμφιθεατρικά σε δύο υψώματα του ομώνυμου φαραγγιού, το οποίο χωρίζεται σε Κάτω και Άνω Ροδάκινο, με υπέροχη θέα το Κρητικό πέλαγος.
Το Ροδάκινο είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά του νότιου Ρεθύμνου και πέρα από το Άνω και Κάτω Ροδάκινο περιλαμβάνει και τους παραθαλάσσιους οικισμούς Κόρακα και Πολύριζο. Η πρόσβαση γίνεται από κεντρικό ασφαλτοστρωμένο δρόμο, με δικό σας όχημα. Η περιοχή εξυπηρετείτε και με το ΚΤΕΛ Χανίων-Ρεθύμνου, αλλά όχι καθημερινά.
Για την ονομασία του χωριού υπάρχουν διάφορες εκδοχές. Η πιο επικρατέστερη είναι ότι η ονομασία οφείλεται σε μια ροδακινιά που φύτρωσε στην περιοχή παρά το ξηρό κλίμα της περιοχής. Άλλη εκδοχή λέει ότι το φαράγγι που χωρίζει τα δυο χωριά, παλιότερα ονομαζόταν Ρίκινθος, όπως τον ομώνυμο ξεροπόταμο. Άλλες εκδοχές λένε ότι η περιοχή από ψηλά έχει σχήμα ροδάκινου ή ότι ενδέχεται το όνομα του χωριού να προέρχεται από το επίθετο των πρώτων οικιστών. Μια τελευταία εκδοχή λέει ότι η ονομασία δόθηκε επειδή οι άνθρωποι είναι ροδοκόκκινοι από τον ήλιο.
Τα δύο χωριά δεν είναι γνωστό πότε χτίστηκαν. Στη θέση τους υπήρχαν παλαιότερα τα χωριά Κουρκουλός, το Παλιό Χωριό, η θέση Παναγιά και ο Αη-Λιας τα οποία πιθανόν καταστράφηκαν στα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας ή από πειρατές. Σύμφωνα με την παράδοση το σημερινό χωριό χτίστηκε περίπου το 1600 από έναν παλιό κάτοικο της περιοχής, ο οποίος είχε καταφύγει στη Μάνη και γύρισε με τα παιδιά του και έχτισαν ξανά το κατεστραμμένο το χωριό.
Το Ροδάκινο είναι γνωστό για το πολυσήμαντο ιστορικό παρελθόν του, γιατί έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις εκάστοτε επαναστάσεις. Το χωριό καταστράφηκε δύο φόρες μία κατά την διάρκεια της Ενετοκρατίας και μία κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Επί τουρκοκρατίας, στο λόφο Κουρκουλός, υψώθηκε η σημαία της επανάστασης κατά των Τούρκων στις 24 Μαίου 1821.
Οι κάτοικοι του χωριού είναι αγρότες, κτηνοτρόφοι και ψαράδες, ενώ ο τουρισμός έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια. Ιστορικά στοιχεία έχουν ανασκαφεί στη θέση Κάστελλος με κατάλοιπα μινωικού οικισμού.
Στο Κάτω Ροδάκινο βρίσκονται οι εκκλησίες του Αγίου Αντωνίου, του Αγίου Γεωργίου στην τοποθεσία Κουρκουλό και του Προφήτη Ηλία. Στο Άνω Ροδάκινο υπάρχουν οι δίκλιτες εκκλησίες της Κοίμησης της Θεοτόκου που είναι ο κεντρικός ναός του χωριού, της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα και του Αγίου Παντελεήμονα. Οι εκκλησίες χρονολογούνται από τις αρχές του 19ού αιώνα. Κοντά στην κορυφή του Κρυονερίτη σε υψόμετρο 1.312 μ. υπάρχει ο ναός του Αγίου Πνεύματος, στον οποίο γίνεται μεγάλο πανηγύρι κάθε χρόνο. Στη θέση της Εκκλησίας, υπάρχει μια σχισμή, όπου ένας βοσκός βρήκε την εικόνα του Αγίου Πνεύματος, καθοδηγούμενος από το ίδιο το φως.
Ανάμεσα στο Άνω και στο Κάτω Ροδάκινο βρίσκεται πέτρινη γέφυρα που κατασκευάστηκε το 1908 επί Κρητικής Πολιτείας και έγινε για να ενώσει το νότιο Ρέθυμνο με την επαρχία Σφακίων μέχρι το 2013.
Οι παραλίες των χωριών είναι ο Κόρακας, η Πολύριζος και ο Περιστερές.
Από την περιοχή περνάνε δυο διαδρομές από το Ευρωπαϊκό Μονοπάτι Ε4.
1) Ροδάκινο – Άγιος Κωνσταντίνος: Έχει συνολικό μήκος 20,5 χλμ και η δυσκολία της διαδρομής είναι σχετικά εύκολη.
2) Φραγκοκάστελλο – Κάτω Ροδάκινο: Έχει συνολικό μήκος 14 χλμ σε ασφαλτοστρωμένο δρόμο.
Το Ροδάκινο δεν είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένο και για το λόγο αυτό διατηρεί την παραδοσιακή του μορφή και γαλήνη.
Στην περιοχή υπάρχει υποδομή για διαμονή σε μικρά ξενοδοχεία και διαμερίσματα, ταβέρνες, καφετέριες και σούπερ μάρκετ.
Από την ομάδα του Greece Destination
